Alm. Elektronegativite, Fr. Electro-negatif, İng. Electronegativite. Bir atomun bir molekül içinde elektronları çekme meyli. Elektronegativite yarı nitel bir büyüklüktür. Çünkü belirli bir atomun farklı moleküller içinde elektronegativiteleri farklıdır. Bir bağa katılan atomların elektronegativite farkları, yük simetrisinden sapma için bir ölçü verir veya bir kovalent bağın iyon payını tâyin eder. Elektronegatiflik fark fazla ise, elektronlar tamâmıyle bir atoma geçebilir ve bu hâlde tam bir elektrovalens meydana gelir.

Periyodik cetvelde flor en yüksek, ve sezyum en küçük elektronegativiteye sâhip atomlardır. Hidrojen ortada kalır.

Mulliken’e göre elektronegatiflik şöyle hesaplanır:

I+E
Elektronegatiflik = ¾¾¾¾¾
130

Burada I iyonlaşma enerjisi (kcal/mol), E de elektron affinitesi (kcal/mol)dir.

Elektron affinitesi (ilgisi): Bir atomun bir anyon meydana getirmek için bir elektron alma eğilimidir. Bir atomun iyonlaşması dâimâ endotermik (ısı alan) olduğu hâlde elektron ilgisi ekzotermik (ısı veren) veya endotermiktir. Asal gazların elektron yapısına ulaşmak için az sayıda elektrona ihtiyaç gösteren atomların elektron ilgileri önem taşır.