(1927 İstanbul - 1985 İstanbul) Türk şairi. Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümünde okudu. Yaşamını yazıları ve şiirlerinin geliriyle sürdürdü. Kovan, Servet-i Fünun ve İstanbul dergilerindeki şiirlerinde Mehmet Metin adını kullandı. Eşitsizliğe, adaletsizliğe sert bir dille karşı çıktı. Güney dergisinde Etem Olgunil adıyla eleştiriler yazdı. Garip Akımına yakın bir çizgi izledi. Şiirlerinde alaycı, yergici bir biçem sergiledi. Halk dilinden ve argodan yararlandı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Düdüklü Tencere (1951), Sultan Palamut (1957), Odun (1959), Horozdan Korkan Oğlan (1960), Türkiye'nin Adresi (1965), Ayşemayşe (1968), Dizgin (1971 TDK Ödülü), Yumuşak G (1975).