Temel olarak motivasyonun iki seviyesi vardır. Hayatta kalmak ve başarı. İnsan hayatta kalmak için emniyete, beslenmeye, barınmaya ve çoğalmaya ihtiyaç duyar. Bunlar günlük hayatımızın temel fiziksel ihtiyaçlarıdır. Bu temel ihtiyaçlar giderilirse bizler başarı, duygusal tatminler, kişisel gelişim, değerli olmak, kabul edilmek gibi diğer ihtiyaç alanlarına bakmaya başlarız ve bu ihtiyaçların giderilmesine yöneliriz. Başkalarını motive etme hakkında konuştuğumuz zaman tavsiye edeceğimiz yüksek duygular ve ruhsal heyecanlar işte bunlardır. Onları bu ikinci ihtiyaç alanına götürerek motive edebileceğiz.
Bir insanı bir harekete motive edebilmenin temelinde bu ihtiyaçlardan hangisinin belirli zamanlarda öncelikli olduğunu bilebilmek yatmaktadır. Motivasyon güçleri evrensel değildir. Bu güçler sübjektiftir ve hem öncelikleri hem kendileri her an değişebilirler. Bu gün motive edenler yarın boş, gereksiz görünebilir ya da yetersiz kalabilir.