on altıncı ve on yedinci yüzyıllarda Güney Hindistan’da hüküm süren bir devlet. Behmenîlerin Gülkende umûmî vâlisi olan Sultan Kulu Han tarafından 1512’de kuruldu. Soylarının Karakoyunlu Türklerine dayandığını iddiâ eden hânedân, Şiî İsnâ Aşeriyye İmâmiyye fırkasına mensuptur. Haydarâbat bölgesinin kuzey taraflarında kurulan devletin başşehri Gülkende şehri idi. Buraya 8 kilometre uzaklıkta kurulan Haydarâbat daha sonra başşehir oldu.

1527’de ortadan kaldırılıncaya kadar Behmenîlere tâbi olan Kutubşâhîler bu târihten sonra tam istiklâllerini kazandılar. 1634’te Bâbürlülere tâbi oldular. 1687’de Âlemgir Şah tarafından Bâbürlü topraklarına ilhak edildiler.

Devletin son zamanlarında inşâ edilen Haydarâbad’daki Mekke-Mescid ve hükümdârların medfun olduğu yedi ihtişamlı türbe, belli başlı mîmârî eserlerindendir.

Kutubşâhîler:

Sultan Kulu Han 1512-1543

Cemşid Kutub Şah 1543-1550

Sübhân Kulu Kutb Şah 1550

İbrâhim Kutub Şah 1550-1580

Muhammed Kulu Kutub Şah 1580-1596

MuhammedKutub Şah 1596-1612

Abdullah Kutub-Şah 1612-1672

Ebü’l-Hasan Kutub Şah 1672-1687