Nüfus, bir şehir, bir bölge ya da bir memlekette oturan insanların sayısıdır. Demografi ile nüfusun her yere eşit olarak dağılmadığı anlaşılmıştır. Ekime, dikime, ulaşıma elverişli alanlar, nüfusu kalabalık olan yerlerdir. Dağlık alanlar ise yerleşmeye elverişli olmadığı için az nüfusa sahiptir.

Bir bölgedeki nüfusu belirlemek amacıyla belirli zamanlarda nüfus sayımları yapılmaktadır. Bu sayımlar sayesinde ülkelerdeki nüfus yoğunluğu, nüfusun yaş ve cinsiyet durumu, okur yazar sayısı tespit edilir. Genel nüfus sayımlarının sonuçlarına göre devlet, gerekli gördüğü konularda önlemler alır. Halkın iş, eğitim, sağlık, konut vb. gereksinimlerini, bu sayımlardan çıkan sonuçlara göre belirler.

Türkiye'de her on yılda bir bilgisayarlar aracılığıyla genel nüfus sayımları yapılır. Nüfus sayımları yurdumuzun her yerinde aynı günde yapılır. Sayım memurları tarafından doldurulan belgeler, sayım bürolarında toplanır. İllerin hepsinden gelen bilgiler, Ankara'da Devlet İstatistik Enstitüsünde (DİE) değerlendirilir.

Nüfus artışı, belli bir alanda, belirli bir süre içerisinde insan sayısındaki artıştır. Göçler, doğumlar ve bir ülkenin sınırlarının genişlemesi nüfus artışının nedenlerini oluşturur. Ülkemizde nüfus artışının en düşük olduğu dönem II. Dünya Savaşı (1940-1945) yıllarıdır. Savaş sonrası dönemde ise nüfus artış hızı yeniden yükselmiştir. Bugün ortalama nüfus artış hızımız % 2,1'dir. Nüfus kaybı, belli bir alanda, belirli bir süre içerisinde insan sayısındaki azalmadır. Dış göçler, ölümler, doğal afetler ve savaş nüfus kaybının nedenleridir.

Bugün kırsal yerleşim alanlarından kentsel yerleşim alanlarına göçlerin artması nüfus hareketlerine neden olur. Nüfus hareketlerinin bir kısmı kalıcı göç, bir kısmı da geçici göç şeklindedir. Kalıcı göçlerin nedeni, artan nüfusa paralel olarak ekim dikim alanlarının yeterli olmamasıdır. Geçici göçler ise insanların yılın belirli bir döneminde iş olanaklarının çok ve çeşitli olduğu yerlere göç etmeleri ile gerçekleşir.