(1841 Limoges, Fransa - 1919 Cagnes, Fransa) Fransız ressam. On dört yaşında bir porselen ressamının çırağı oldu ve 1858'e kadar bu işle uğraştı. 1862'de Ingres'nin bir öğrencisi olan Marc-Gabriel-Charles Gleyer'in stüdyosuna girdi ve orada Monet, Sisley ve Bazzile'den oluşan ve İzlenimciler olarak sanat tarihinde kendilerine önemli bir yer yapacak olan bir grup ressamla kalıcı dostluk kurdu. Bu çalışmalar sürerken Renoir, biriktirdiği bir miktar parayla Güzel Sanatlar Akademisinde resim ve anatomi dersleri almaya başladı. Onun ilk başarısı "Ateşin Çevresinde Geyiğiyle Dans Eden Esmeralda" resmiydi. 1864'de bu resim Paris'te Fransa'nın resmi sergi sarayı olan Salon'da sergilendi. 1870'de bir portre ressamı olarak başarılar elde etmeye başladıysa da, bu uzunca bir süre ekonomik bir başarıya dönüşemedi. 1873'lere gelindiğinde Salon, renkleri kullanma yöntemi yüzünden sanatçının resimlerini reddetti. Renoir uzlaşmacı bir kişiliğe sahipti. 1878'de yeniden Salon'a başvurduktan sonra, kendini İzlenimcilerden uzaklaştırmaya başladı. 1881'de bir müşterisinin resimlerini düzenli olarak satın almaya başlamasıyla, parasal kaygılardan büyük ölçüde kurtuldu. 1880'lerde Renoir'in İzlenimciliğin hafif renklerinden git gide uzaklaştığı görülür. 1887'de Yıkananlar olarak bilinen bir dizi çıplak resim çalışmasını tamamladı. Sanatçı romatizmaya yakalandıktan kısa bir süre sonra, 1903'te ailesiyle birlikte Fransa'nın güneyine taşındı. Çalışmalarını sürdürdü ve 1919'da yaşama veda etti.