Sanatın insan yaşamındaki yerinin algılaması gerekir.

Bireyin , tüm yaşamı boyunca yapıcı ve üretken olarak sanatsal etkinliklerde rol almalıdır. Yaşına göre kendisini ilgilendirecek pek çok alanda, izleyici, değerlendirici ve gerektiğinde eleştirici olarak katılmalıdır.

Yaşantı zenginliği, deneyimler, kişilik geliştirme, toplumsallaşma önemlidir.

İyi bir müziği dinleyerek, etkili bir tiyatro oyunu izleyerek, bir resim ya da heykel müzesini gezerek o sanatı yaşayan birey, aynı yaşantıları, benzer coşkuları eliyle kili yoğurup biçimlendirirken, boyalarla uğraşırken, sanatı yaşar.

Güzeli, iyiyi arama, çevreyi değerlendirme önemli rol oynar.

İnsanlar, sanatsal etkinliklerle ilgilendikçe onları değerlendirme yeteneğine sahip olur. İyiyi ve güzel kendi kişiliğinde bulur.

Çok yönlü ve açık fikirli yetiştirilmenin önemi unutulmamalıdır.

Olay ve olayları kavrayabilen çok boyutlulukları içinde görüp yorumlayabilen insanın, hoşgörülü, aynı zamanda dinamik bir kişilik geliştireceği kesindir.

Çağına uyum sağlama, disiplinler arası etkileşimi fark etmesi gerekir.

Bağımsız düşünebilen, doğru sorular soran, disiplinler arası ilişki ve yanıtlara yönelecek bireylerin yetişmesinde sanatın rolü göz ardı edilemez.

Duygu dengesi sanat yapıtında sanatı görmeye bağlıdır.

Edebiyat, şiir, tiyatro, müzik, resim gibi alanlarla, çağımızın gereği olan akıl ve bilgi ağırlıklı eğitim sistemi içinde duyulara, duygu ve heyecanlara yer verebilen hemen hemen tek seçenektir.

Kendi kültür değerini tanımada sanat yapıtında sanatı görmeyi sağlar.

Sanatı görebilmek kişinin kendi sanatını, kültürünü tanıyıp değerlendirmesinde yardımcı olur.

Sanatsal iletişim ise bir birikimin diğer birikimlere aktarımıdır. Konu, kompozisyon ve anlatım biçimi sanatsal iletişimin oluşmasını sağlar.