Tapınaklarda, üzerinde kurban kesilen, günlük yakılan, dinsel tören yapılan taş masa. İlkel dinlerde büyük olasılıkla bir taş, bir kaya, bir toprak ya da taş yığını bu amaca yetiyordu. Kurban etme kurumlaştıkça, tapınaklarda ve kutsal yerlerde taş ya da tuğladan özel sunaklar yapılmaya başladı. Kurban bu sunakların üzerinde kesiliyor, kanı akıtılıyor ya da cesedi yakılıyordu.

Sunak, üzerine tanrılara sunulan yiyeceklerin konulduğu bir masa biçiminde de olabilirdi. Bazı dinlerdeyse hiç sunak kullanılmaz, kurban ya doğrudan yere konur ya da suya atılırdı.