fıkıh, hadis ve tefsir âlimi. Dinde reformcu İbn-i Teymiyye’nin talebesiydi. 1302 (H. 730) târihinde Şam yakınlarındaki Busrâ köylerinden birinde dünyâya geldi. Doğum târihini 1301 (H. 701) diyenler de vardır. İsmi, İsmâil bin Ömer bin Kesîr ed-Dımışkî’dir. 1372 (H. 774)de Dımaşk’ta vefât etti. Kabri, hocası İbn-i Teymiyye’nin yakınındadır.

İbn-i Kesîr, müverrih (târihçi) ve muhaddis olarak tanınır. Küçük yaşta Dımaşk’a gitti ve ilim tahsiline başladı. İbn-i Şahne ve İshak Âmidî’den hadis dinledi. Burhan Fezâir’den, İbn-i Teymiyye’den ve daha bir kısım zâtlardan fıkıh ve diğer ilimleri tahsil etti. Şam’da, hadis âlimlerinden İbn-i Teymiyye’nin talebesi Zehebî’nin vefâtından sonra onun yerine geçti, ilim öğretmekle meşgul oldu. Bir müddet Eşrefiyye’de tedrisatta bulundu.

İbn-i Kesîr, üstâdı İbn-i Teymiyye’ye çok bağlıydı. Şâfiî mezhebinde olduğu halde, çok meselede İbn-i Teymiyye’nin kanâatine göre hüküm vermiştir. Meselâ talâk mevzuu gibi mevzularda fetvâ vermiş ve bu yüzden de Şam’da hapsedilmiş, sıkıntılara düşmüştür.

Ömrünün sonlarına doğru gözlerini kaybeden İbn-i Kesîr 1372 senesinde Şâban ayında Şam’da (Dımaşk’ta) vefât etti.

Eserleri:

İbn-i Kesîr’in El-Bidâye ven-Nihâye fit-Târîh isimli on ciltlik târihi meşhurdur. Dünyânın yaratılışından îtibâren 1337 târihine kadar geçen hâdiseler anlatılmaktadır. Tefsîr-i İbn-i Kesîr ismindeki on ciltlik tefsîrini, hadîs-i şerîflerle açıklamıştır. Bu tefsirine kendi görüşlerini de karıştırdığı Keşfüz-Zünûn’da yazılıdır. Tefsirinde târihî bilgilere de büyük yer vermiş, yalnız nakil ile iktifâ etmemiştir.

İbn-i Kesîr’in diğer eserlerinden bâzıları da şunlardır: Et-Tekmîl fî-Ma’rifet’is-Sikât ved-Duafâi vel-Mecâhil, Şerhu Sahîh-i Buhârî, Müsned-üş-Şeyhayn, Muhtasaru İbn-il-Hâcib, Fedâil-ül-Kur’ân, El-Ahkâm alâ Ebvâb-i-Tenbîh, Tabakât-uş-Şâfiiyye, El-İctihâd fî Talebi Fedâi-il-Cihâd, Ehâdîs-üt-Tevhîd ver-Redd aleş-Şirk.