Konuşma sırasında sözcük sonundaki ünsüzlerin kendilerinden sonra gelen sözcüklerin başlarındaki ünlülere bağlanarak söylenmesi.

Örnek:

Ona bunu anlatmak çok uzun iş.

Gölgede, ağaç altında vakit geçiriyor.

Korkma sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak.

Altı çizili sözcüklerin okunuşunda ister istemez bir birleştirme yapılır. Bu sözcükler, "uzu-niş, ağa-çaltında, yüze-nal" şeklinde söylenir. Bir başka anlatımla, sözcük sonlarındaki ünsüzler, sonra gelen sözcüğün başındaki ünlüye ulanarak okunur.