Prunus cerasus. Gülgiller familyasından kiraza benzeyen, dalları kırmızımtırak, çiçekleri beyaz renkte ağaç ve bunun besin olarak yararlanılan meyveleri. Ana yurdunun Kuzey Anadolu Dağları olduğu düşünülen bitkinin ilk kez yine Anadolu'da yetiştirilmeye başlandığı, daha sonra Yunanistan'a, Roma'ya ve Avrupa'nın öteki bölgelerine yayıldığı bilinmektedir. Nisan-mayıs ayları arasında beyaz renkli çiçekler açan, 2-10 m boyunda ağaçlardır. Gövdeleri koyu gri renkli ve dallar aşağı doğru sarkıktır. Yapraklar kısa saplı, tüysüz, parlak yeşil, kenarları dişli, ucu sivridir. Çiçekler yapraklardan önce açar ve kısa sürgünlerin ucunda, şemsiyemsi çiçekler oluşur. Çiçek sapları uzun, çiçek tablası çanak şeklindedir. Küre biçiminde koyu kırmızı renkli ve ekşi lezzetli olan meyvesi olgunlaştığında tek tohum içerir.

Aslında ılıman iklim bitkisi olmakla birlikte vişne hem soğuk havaya hem de sıcak ve kurağa oldukça dayanıklıdır. Dalları ince ve dağınık, yaprakları kirazınkine göre küçük, daha yuvarlak ve daha kaba dokuludur. Dallarda demetler oluşturan beyaz çiçekleri vardır. Meyveleri yuvarlak, genellikle koyu kırmızı renkli, bol sulu ve ekşidir. Kirazla vişne arasındaki en ayırt edici fark tatlarındaki farklılıktır.

Meyvelerinde şekerler, elma ve limon asidi, A ve C vitamini, meyve saplarında ve gövde kabuğunda tanen ve potasyum tuzları vardır. Vişne ağacının kabukları kabız edici ve ateş düşürücü etkiye sahiptir. Meyve saplarıysa idrar söktürücü olarak kullanılır. Meyveleri taze olarak yenebildiği gibi, şerbet, şurup ve reçel yapımında da kullanılır.