Türk alfabesinin üçüncü, Osmanlı alfabesinin altıncı, Arap alfabesinin beşinci harfi. Eski Türkçede yâni 9. asra kadar Türkçede "c" sesi yoktur. Türkçede görülen "c" sesi "ç" den çıkmıştır. Bu bakımdan eski Türklerin kullandığı Orhun-Yenisey alfâbesinde "l" (ters y) işâreti "ç" yerine kullanılmıştır. Uygur alfabesinde ise C, Ç harfleri Arâmî-İran alfabesine dayanır. Lâtinler ise C harfini Etrüsklerden almıştır. Bugün Türkçede çok kullanılmasına rağmen temel seslerden değildir. Bir dişsi, dudaksı, sessiz olan C çıkış noktası "Ç" ile aynı olup, sedâlı yâni tonlu bir sestir. Türkçede kelime sonunda bulunmaz.