Pişmiş toprak, tunç gibi malzemelerden yapılmış küçük heykel. Tarihin eski dönemlerinde Orta Doğu'da yaygın bir sanattı. Bölgede bol miktarda kil bulunmasından dolayı, heykelcikler daha çok kilden yapılıyordu. Heykelcikler bu dönmede evlerde ibadet amacıyla, tapınaklardaysa kötü ruhlardan korunma ve adakta bulunma aracı olarak kullanılıyordu.

Bilinen en eski heykelcikler Mezopotamya bölgesindeki Ur kentinde bulunmuştur. Ayrıca Anadolu'da yapılan kazılarda Alacahöyük'te, tunç ve altından yapılmış çok sayıda heykelciğe rastlanmıştır.