(1724 Kaliningrad, Almanya - 1804 Kaliningrad, Almanya) Alman filozof. Kant, eleştirel felsefenin babası olarak kabul edilir. Doğu Prusya'nın Königsberg (Kaliningrad) kasabasında doğdu. Dindar ve yoksul bir ailenin dokuz çocuğundan biriydi. Üniversite eğitimi sırasında birkaç yıl öğrencilere özel dersler verdi. 1755 tarihinde Königsberg Üniversitesini bitirdikten sonra, aynı üniversitede sosyal bilimler alanlarında, kadrosuz öğretim üyesi olarak çeşitli dersler vermeye başladı. On beş yıl kadar süren bu görevi sırasında, hem öğretmen hem yazar olarak gittikçe artan bir üne kavuştu. Fizik ve coğrafyanın yanı sıra, mantık, metafizik, ahlâk ve din konularında ilgi ve tepki çeken çalışmalar yaptı. 1770'te aynı üniversitede profesörlük görevine atandı. Hiç evlenmeyen Kant, yaşamının sonuna dek sade bir yaşam sürdü.

Modern felsefenin gelişim seyrine uygun olarak epistemolojiyi ön plâna çıkartmış olan Kant, öncelikle Hume'dan etkilenmiştir. Öte yandan, o Descartes'in akılcılığının da birtakım olumlu yönler içerdiğini saptamış ve zihnimizin, matematikle uğraştığı zamanki işleyiş tarzı karşısında âdeta büyülenmiştir. Kant, bundan başka asıl, on yedinci ve on sekizinci yüzyıllarda göz kamaştırıcı gelişmeler kaydeden bilimden, özellikle de fizikten etkilenmiştir.

Kant'ın gözünde bilim, öncülleri kesin olan ve yöntemleri, ancak Hume'unki gibi felsefi bir kuşkuculuk benimsendiği zaman, sorgulanabilen evrensel bir disiplindir. Bir bilim adamı, Kant'a göre, bir yandan kendisinden önceki bilim adamlarının ulaştığı sonuçları kabul eder; yine, bir bilim adamı kabul ettiği bu sonuçlara ek olarak, yeni araştırmalara giriştiği zaman, deneysel yöntemler kullanır. Bilim yansızdır ve nesneldir.

Öte yandan bilimin, özellikle de Newton tarafından geliştirilen modern fiziğin çok başarılı sonuçlar doğurmuş olan yöntemi, Kant'a göre, rasyonalizmi de empirizmi de aşarak gelişmiştir.

Kant, "Saf Aklın Eleştirisi" (1781) ve "Pratik Aklın Eleştirisi" (1788) adlı eserleriyle ahlâk felsefesine önemli katkılarda bulundu.