(1891 Vaxjo, İsveç - 1974 Stockholm, İsveç) İsveçli romancı ve oyun yazarı. Uppsala'da eğitim gördü. Dindar bir çevrede yetişti. 1913'te Paris'e gitti. 1940'ta İsveç Akademisine üye seçildi. 1951'de Nobel Ödülü'nü aldı. Ruhunu saran bunalımlardan kurtulmak için yapıtlarını dışavurumcu bir anlayışla kaleme aldı. Oyunlarını önce Strindberg'in etkisiyle yazdı.

Daha sonraları kendi biçemini oluşturdu. Totaliter rejimlere karşı çıktı. "Barabbas" adlı romanında inançsız bir insanın sonsuz dramını anlattı. Öykü kitapları, gezi anıları, aforizmalar ve sayısız şiir üretti.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Oyunları; Sista Maenniskan (1917), Den Osynlige (1923), Han som Fick Leva om Sitt liv (1928); romanları; Maenniskor (1912), Jaern ch Maenniskor (1915), Det Eviga Leendet (1920), Cellât (1933), Cüce (1944), Barabbas (1950), Silaylar (1956).