(1867 İstanbul - 1912 İstanbul) Türk ozanı ve romancısı. Düzenli bir öğrenim göremediği için kendi kendini yetiştirdi. Memurluk ve öğretmenlik yaptı. İmgeci, duygusal şiir ve öyküleriyle dikkati çekti. şiirlerinin çoğunda Büyükada'daki gönül serüvenlerinden söz ettiği için "Ada şairi" diye anıldı. Roman türünde de çok yapıt verdi. Gelişen kuvvetli Servet-i Fünun edebiyat akımına ayak uyduramadı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Cemile (1866), Bir Kadının Hayatı (1890), Küçük Gelin (1892), Solgun Yadigârlar (1899), İsmete Taarruz (1900), Leman Kuşdilinde (1910), Neademet (1910).