(1895 İstanbul - 1967 İstanbul) Türk şairi. Beş Hececiler olarak bilinen şairlerden birisidir.

Çeşitli okullarda edebiyat öğretmenliği yaptıktan sonra, Orhan Seyfi Orhon ile birlikte Akbaba dergisini yayımlamaya başladı. 1946-1954 yılları arasında milletvekilliği yaptı. Önceleri aruz ölçüsüyle şiirler yazan Ortaç, Ziya Gökalp ile tanıştıktan sonra hece ölçüsünü benimsedi. Türkçeyi çok iyi kullanmasıyla dikkat çekti. Şiirleri, Türk Yurdu, Servet-i Fünun ve Büyük Mecmua'da yayımlandı. Hayatının sonuna kadar yayımlamayı sürdürdüğü Akbaba dergisinde, düzgün ve duru bir Türkçe ile siyasi fıkralar kaleme aldı. Tiyatro oyunları ve romanlar yazdı.

Başlıca yapıtları şunlardır:

Şiirleri; Akından Akına (1916), aşıklar Yolu (1919), Cenk Ufukları (1920), Yanardağ (1928), Bir Selvi Gölgesi (1918) Kuş Cıvıltıları (1938), Bir Rüzgâr Esti (1952); oyunları; Kördüğüm (1920), Lâtife (1919), Nikâhta Keramet (1923); romanları; Kürkçü Dükkânı (1931), Şeker Osman (1932), gezi/anı/yaşam öyküleri; İsmet İnönü (1946), Göz Ucuyla Avrupa (1958), Portreler (1960), Bizim Yokuş (1966).

İLGİLİ KONULAR

Hececiler