Gazeteci yazar Refi Cevat Ulunay 1890’da Şam’da doğdu. Gazeteciliğe Galatasaray Lisesi’ni bitirdiği yıl başladı (1909); Tanin ve İkdam’da çalıştı. 1912’de İstanbul’da Alemdar gazetesini çıkardı. 1914-1918 arasında siyasi nedenlerle Sinop, Çorum ve Konya’da sürgün yaşadı. Dönüşünde yeniden çıkarmaya başladığı Alemdar’da Kurtuluş Savaşı’nın karşısında yer aldı.

1922’de “Yüzellilikler” listesine alınarak yurtdışına sürüldü; 1938’de af çıktığında dönebildi. Önce Yeni Sabah’ta, 1953’ten sonra da Milliyet’te fıkra yazarlığı yaptı. Gelenekçi bir yazar kimliği sergilediği sohbet tadındaki köşe yazılarında özellikle dili arılaştırma çabalarına karşı çıktı.

Refi Cevat Ulunay, 4 Kasım 1968’de İstanbul’da öldü; vasiyeti uyarınca Konya’da Mevlana Türbesi’nin karşısındaki Üçler Mezarlığı’na gömüldü.

Tiyatro eleştirileri de yazan Ulunay, ardında Köle (1945), Enkaz Arasında (1945), Sayılı Fırtınalar (1958), Dağlar Kıralı (1963) gibi romanlar ve İhtişam Diyarı Hindistan (1962) adlı bir gezi kitabı bıraktı.

ESERLERİ:

Refii Cevat'ın Sürgün Hatıraları

Menfalar / Menfiler

Arma Yayınları / Tarih-Anı Dizisi

Mahmut Şevket Paşa Suikastı sonrasında, iktidardaki İttihat Terakki şeflerinin muhalefeti sindirmeharekatı sırasında gözaltına alınıp, ardından Sinop'a,

oradan da Çankırı'ya sürgüne gönderilen Refii Cevat'ın Sinop sürgün hatıraları....

Dönemin önemli gazetecilerinden biri olan Refii Cevat, hatıratında imparatorluğun son günlerine ilişkin gözlemlerini bellibaşlı siyasal olaylar

çevresinde ironik bir dille anlatıyor ve bize unutulmaz portreler çiziyor.

Yazar, ince esprileriyle dokunmuş eserinde, dönemin ünlü muhalifleri yanında, sıradan adli suçluların da yeraldığı sürgün hayatının, zaman zaman dramatik,

zaman zaman trajikomik tablolarını önümüze seriyor.