Alm. Staatsangehörigkeit; Abhängigkeit (f), Fr. Nationalité; dépendance (f), İng. Nationality, allegiance. Tâbi olma, uyrukluk. Bir şahsı (hakikî veya hükmü) veya bir şeyi (gemiler ve hava gemileri) devlete bağlayan siyâsî ve hukûkî bağ. Tâbiiyet aslî ve müktesep olmak üzere iki çeşittir.

Aslî tâbiiyet: Kan ve toprak esâsına göre kazanılan ve doğumla iktisab edilen tâbiiyet olup, kânundan doğar.

Müktesep tâbiiyet: Telsik (vatandaşlığa geçme), evlenme, evlât edinme, muhâceret, arâzi ilhakı ve ahâli mübâdelesi yollarından biriyle sonradan (doğumdan sonra) kazanılan tâbiiyettir.

Tâbiiyet vatandaşlıkla eşdeğer bir durumdur. Türk Vatandaşlığı Kânunu, Türk vatandaşlığının nasıl kazanılacağını ve ne sûretle kaybedildiğini ve vatandaşlıktan çıkma ve çıkarılmayı îzâh eder.

Osmanlı Devletinde, sınırları içinde bulunan yabancıların kayıtlarını tutan resmî dâireye Tâbiiyet Kalemi adı verilirdi.