(1873 İstanbul - 1936 İstanbul) Türk şairi. Siyasal Bilgiler Fakültesinin (Mülkiye) İdadi Bölümünü ve Halkalı Baytar Okulunu bitirdi. Kuvvetli bir dinsel eğitim alarak genç yaşta Arapça ve Farsça öğrendi. Arnavutluk ve Arabistan'da görev yaptı. Kurtuluş Savaşı sırasında Anadolu'ya geçerek umutsuz halka umut aşılamaya çalıştı. 1921 yılında yazdığı İstiklâl Marşı özel bir yasayla ulusal marş olarak kabul edildi.

Mehmet Akif Ersoy, 1925 yılında Kahire'ye gitti. Orada Türk edebiyatı dersleri verdi. 1935'te hastalanarak Türkiye'ye döndü. Osmanlı İmparatorluğu'nun dağılma sürecinde, dağılmanın önüne ancak din yoluyla geçilebileceğini savunanların arasına katıldı. Bu dönemdeki yapıtlarını da bu anlayışla ele aldı. Bunun bir sonucu olarak Türkçü ve hümanist akımlara karşı çıktı. Kurtuluş Savaşı'nda ve sonrasında yazdığı şiirlerde de ulusal ve insancıl yanı ağır basan konuları işledi. Şiirlerini, Safahat genel başlığı altında yedi ciltte bir araya getirdi.

Başlıca yapıtları şunlardır: Safahat (1911), Süleymaniye Kürsüsü'nde (1912), Hakkın Sesleri (1913), Fatih Kürsüsü'nde (1914), Hatıralar (1917), Asım (1924), Gölgeler (1933).