Ölümsüz Bir Mücadele Adamı

Sadık Ahmet

Yeni Avrasya Ağustos 2001

07 Ocak 1947 Gümülcine Sirkeli Köyü bu dünyaya teşrif; 24 Temmuz 1995, Lozan Antlaşması’nın 78. yıl dönümünde, İskeçe yolunda meş’um bir kaza sonucu Hakk’a yürüyüş. 48 yıllık fiziki hayata sığdırılmış yüzlerce yıllık mücadele azmi. İşte Sadık Ahmet... Mücadele, sadece Atina ve Lozan antlaşmaları ile doğan insani hakların sağlanması için...

Bu mücadele ne için veriliyordu? Antlaşmalara rağmen, sadece dini kimliği ile anılan Batı Trakya Türk toplumunun milli kimliği ile de anılması. Eğitim haklarının Türkiye’de yaşayan Rumlarınki gibi olması. Türk toplumu üzerindeki asimilasyon ve göç ettirme çalışmalarının kaldırılması. Antlaşmalarla elde edilen Türk toplumunun kendi dini liderini seçme hakkının yeniden uygulanması. Çünkü, Türk toplumu, 1967 yılından beri Yunan hükümetinin müdahalesi ile dini liderlerini seçememektedirler. Mal varlıkları devamlı tasallut altında olan Türk toplumunun, bu baskından kurtarılması ve bunlar gibi onlarca insani hakkın Batı Trakya Türk toplumuna kazandırılması.

Gurbet ellerde kalındığı günlerden beri Evlad-ı Fatihan torunlarının çektiği sıkıntıları bir nebze dindirebilmek için mücadele veren Türk toplumu liderlerinin yaktığı IŞIK, haklar elde edilinceye kadar sönmeyecektir. Ruhun şadolsun şehit Sadık Ahmet...

Baba

Funda AHMET*

Uyan baba uyan

Aldır başını, aç gözlerini

At üzerindeki kara toprağı

Gör ki yine tüm sevdiklerin başucunda

Yine bir 24 Temmuz işte;

Gittin gideli altı yıl oldu babam!

Bizi bırakıp yok olalı

Baba kucağına

Baba şefkatine

Çatık kaşlarının altındaki tatlı tebessüme

Hasret bırakalı tam altı yıl oldu

Bize elveda demeden

Merak etmeyin mutlaka döneceğim

Akşam yemekte beraberiz demeden

İlk gidişin bu babam!

Bir 24 Temmuz gecesi

İlk gidip de dönmeyişin!

Ne olur sanki şimdi kalkıp sarılsan bana

Kucaklaşsan tüm sevdiklerinle

Şaka yaptım size, yalan söyledim;

Bakın buradayım, geldim desen

Sen yalan söyleyemezsin bilirim

Ama ne olur bir kereye mahsus yap bunu

Bu tür bir yalan çoktan kabulümüz baba!

Gittiğin yerde rahat mısın baba!

Nasıl oralar, sıcak mı?

Üşümüyorsun ya baba?

Peki benim gibi çocuklar var mı orada?

Gelsem yine hasret bırakırlar mı sana?

Güneş bir damla olsun

Değiyor mu gözlerine baba?

Hadi kalk artık, uyan, gel bana

Yeter bu kadar şaka baba

Yeter bu kadar şaka...

Biliyorum duyuyorsun beni

Hissediyorsun kalbinin en derininde;

Belki de 6 yıllık uykuda

İlk kez ağlıyorsun bu yalvarışımda!

İki gece arası gündüzdür diyen

Sen değil miydin?

Ben 6 yıldır güneşimi göremiyorum

Ne oldu gündüzüme baba!

Efendim baba?

Annem mi?

İyi, senin bıraktığın yerden sarıldı davaya

Ama her gece sensiz odasında

Hıçkırıklara boğuluyor

6 yıldır be baba!

Ağabeyim de iyi

Okuluna dört elle sarıldı

Ben babamın oğluyum diyor her fırsatta

Haa bi de nişanlandı...

Gelinin mi?

Çok iyi biri ve yarı yarıya meslektaşın baba

Beni sorma be babam sorma...

Gördüğün gibiyim işte

Her kapı çalındığında kalbim çarpıyor

Her telefonda sıçrıyorum

Hep postacılarla kavga ediyorum

Mektubunu yine getirmediler diye

Okulum da çok iyi merak etme

Küçükken mahkeme koridorlarına alıştırdın beni...

Daha da vazgeçmedim işte...

Halkın mı?

Bunu sorma bana baba!

6 yıldır suskun, bıraktığın yerde sayıyor

senden sonra bir Sadık Ahmet çıkmadı baba

düşman yine düşman

haklarımızı vermiyor baba!

Biliyorum bu haberler üzdü seni

Ama belki bizim için değil

Halkın için, Türklük için dönersin diye

Anlatıyorum bunları sana baba!

Kalk hadi gel baba hadi gel...

Bir soru da ban soracam sana

Ne zaman geleceksin baba?

Baba...

Duyuyor musun beni baba?

Küstün değil mi bize?

Kırıldın halkına, dava arkadaşlarına

Biliyorum

Şaka yapmaya devam edeceksin

Ama hep bir umut

Hep hasretle ben bekleyeceğim seni baba...

Gelsen ne güzel olur biliyor musun baba?

Gelsen ne güzel olur...

* Şehit Sadık AHMETin Türkiyede eğitim gören kızı