Sözcükte bir hecenin (çoğunlukla son hecenin) daha baskılı biçimde söylenmesi.

Örnek: Bilgisayar, pencere, okuldan, çanta, araba...vb.

Vurgu, söz zincirindeki bir birimin hecesinin belirginleştirilmesiyle gerçekleşir. Fizyolojik açıdan, ekleme enerjisinin güçlenmesi, vurgunun temel özelliğidir. İşitsel yan algılandığında vurgu bir ses çıkıntısı gibi algılanır. Kent adlarında vurgu ilk hecelerde olur.

Örnek: Ankara, İzmir, İstanbul, Erzurum, Manisa...vb.

Aşağıdaki dizelerin vurgusu koyu yazılarak belirtilmiştir:

Dost dost diye nicesine sarıldım,

Benim sadık yârim kara topraktır.

(aşık Veysel)

İLGİLİ KONULAR

Vurgu